ŞÎRETÊN HESEN BESRÎ

Ey însan! Li piranîya însanan nenêre û nexape, lewra tuyê  tenê bimrî, tenê bikevî gorê, bi tenê ji gorê rabî û tenê hesabê xwe bidî  Xwedê

 Însan bi hesreta sê tiştî ji vê dinyayê diçe:

1-  Ji tiştê ku civandiye têr nabe

2- Nagîhîje tiştê ku hêvî kiri ye.

3- Ji rêwîtîya axretê re nikare qutekî  bixêr amade bike.

 Însanê ku bi Rebbê xwe zanibe ji Wî hez dike, însanê ku bi dinyayê zanibe rû ji wî dizivirîne

 Rojekê Hesen Besrî di civatê de bi dost û hevalên xwe re sohbet dike û ji wan re dibêje:

“Hûn wek Eshabê pêxember (a.s) in.” Hinek hevalên  wî li ser vê mizgîn û gotinê kêfxweş dibin, hinek jî dikenin.  Hesen Besrî tebbesum dike û ji wan re wuha dibêje:

“ Min henek bi we kir. Ma hûn çawa karin bişibihin eshabê kîram. Eger we ew bidîtana, we yê ji wan re bigotana evanan dîn in. Eger wan jî hûn bidîtana wê ji we re bigotana evanan ne Misilman in.”

 -Rojekê yek hat cem Hesen Besrî û got: “ Filan kes di ber sekratê de ye û ev çend roje can dikşîne”

Hesen Besrî ji wan re wuha got:

“Wusa nebêjin. Ew kes ev heftê sale ku can dikşîne, dixwaze xwe xelas bike. Lê wê kîngê xelas bibe Xwedê zane.

 Alim, ronahîya qirn û dewran in. Her alim, qendîle ku însanên dema xwe rohnî dike. Eger alim tunebe, însan di tarîyê de dimînin û însanîyetîya xwe hinda dikin.

Însanên ku ji hinekî din ji te re gotinê bîne, gotinê te jî, ji wî re dibe. Bi wî re sohbet  û hevaltî nayê kirin

 

Hesen Besrî (r.a)