(Ya Muhemmed!) Me tu ji hemû
aleman re bi rehmetî şandî. (Enbîya;
107)
Pêxemberê ku ji bona xelasîya
mirovatîyê hatiye şandin û dûmahîkê pêxemberane û ji pêxemberên herî mezine pêxemberê me H.z
Muhammed (s.a.s) e. Di sala 571’ de ji mehên qemerî, 12 meha Rebî-ul ewel
welidîye. Li gorî mîladî ji, rastî bîstê meha Nîsanê sala 571’ ê tê.
Ji vê şeva pîroz re şeva mewludê tê gotin.
Esra ku ew tê de welidî bu li
her alî cehalet, zilm û bêexlaqîyê serê xwe girtîbu çubu. Bawerîya Xwedê Teala
hatibu ji bîrkirin û mirovatî ketibu nava tarîbûn û zilmekê û dinya ji bona
jîyanê ji dinyabunê derketibu.
Şeva ku ew welidîye, ji bona mirovatîyê buye destpêka xêr û xelasîyê. Bi rastî jî sibeha wê şevê sibeyek bi feyz û bereket bu. Ji bona mirovatîyê rojek nû hilatibu û dewreka ronahî vebubu. Şandina pêxemberê me ku Ew fezîleta rojê û ronahîya hîdayetê ye. Ji Xwedê Teala ji mirovatîyê re nîmetek mezine.
Di vê xisûsê de Qur’ana Kerîm
wuha dibêje:
Ev hezar û çarsed sale ku ev
şev di nava mislimanan de bi kêf û şahîyek mezin tê pîrozkirin û pêxemberê me
(s.a.s) bi hürmeteka pirr bilind tê yadkirin. Di zimanê kurdî de gelek mewludên
ku buyîna wî, mezinayîya exlaq û xesletên wî tînin ziman hatine nivîsandin.
Mewluda herî navdar ya Melayê Batê ye.
Di vê şevê de, ji rûhê wî yê
pîroz re fatîhe, selawat û selam xwendin, ji bona wî panel, konferans
tertîpkırın xêrek mezin e.
Eger em jîyana wî ya bixêr û
fezîlet hînbibin û Wî ji xwe re mînak bigrin, wêçaxê emê wezîfa xwe bînin cî û
wê demê emê kêfxweşîya wî bi dest xwe bixin.
Ew ji alîyê Rebbê alemê ve ji
aleman re bi rehmetî hatiye şandin. Înqilabên ku di sedsalan de çênedibun, Wî
di çend salan de çêkir. Bavên ku keçên xwe bi zîndîtî dixistin bin axê piştî
prensîbên wî anîbu bawerî anîn û her yek ji wan bun însanên herî qenc. Ji
dinyayê re bun rêberên mirovatîyê, edaletê û medenîyetê. Mirovatîyê bi yek emrê
wî, dev ji xwîyên xwe yên ku rehê wan bi sedsalan xwe berdabu binê axê
terikand.
Heq, hiquq, edalet, azadî û
mafê mirovan ên ku bi sedsalan mirovan nikaribu têxe nava mirovatîyê Wî, di yek
hilmê de dîyarîya mirovatîyê kir. Bi vî awayî esra nezanî û cehaletê bu esra
zanebun û seadetê.
Pêxemberê me H.z Muhammed
(s.a.s) wek pêxemberê berê xwe, ji yek qewmekî yan jî, ji milletekê bi tenê re
nehatîye şandin. Ew ji hemu mirovatîyê re hatiye şandin. Di nava wî û
pêxemberên din de cudatîya herî mezin ev e. Qur’ana Kerîm di vê xisûsê de wuha
dibêje:
Me tu ji hemû mirovan re, bi
mizgînvanî û hişyarvanî şandî. Lê pirrên mirovan nizanin. (Sebe, 28)
Di her zeman û mekanî de
însanîyet hewceyê peyam û sunneta H.z Muhammed (s.a.s) e. Wî ji xwe re mînak
girtin emrê Qur’anê ye. Lewra bi îfada H.z Aîşe (r.a) exlaqê Wî Qûr’an e.
(Muslîm mîsafîrîn, 139) Qur’ana Kerîm bi me dide zanîn ku pêxemberê me H.z
Muhammed (s.a.s) ji bona mirovatîyê mînakek rind e. Û di vê xisûsê de wûha
dibêje:
Bi sond ji bo we û ji bo yên
Xwedê û roja axîretê hêvî dikin û ji bo ew ên ku Xwedê pirr zikir dikin re, di
pêxemberê Xwedê de, nimuneyek gelek baş heye. (Ehzab,21)
Ji bona ku Xwedê Teala em
kirine ümmeta pêxemberekî awa bi şeref û bi rûmet, em çiqasî jêre şikir bikin
hindik e. Ji bona ku em ji manevîyeta vê îstîfade bikin, divê em nimêja
tesbîhatê bikin, xetmê enbîya û Qur’ana Kerîm bixwînin.
Divê em ji bîr nekin ku, sistî
ji mu’mînên ummeta wî re nabe.
Gava em vê şevê yad dikin û
bibîr tînin bi tenê xwendina mewludan û îlahîyan û selewatan bi têr nayê. Divê
em bi her awayî rêya wî bajon, peyama Wî bilind bikin û navê wî di ser hemu
navan re bigrin. Qur’an wuha dibêje:
Ji wan re bibêje: “Eger hûn ji
Xwedê hez dikin, êdî bidin pêy min ku bila Xwedê jî, ji we hez bike û bila
gunehên we efû bike.” Xwedê, Xefûr û Rehîm e. (Alî İmran, 31)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder